październik______________________________________ Przygotowanie do
bierzmowania
DO MŁODZIEŻY
GIMNAZJALNEJ KLAS III
SŁOWA ZACHĘTY
Dziewczęta i Chłopcy!
We wrześniu zostało wznowione Wasze przygotowanie do
Sakramentu Bierzmowania.
Jest to – jak wiecie:
1.
Przygotowanie dalsze realizowane nieustannie poprzez Wasz udział
w lekcjach religii w szkole.
2.
Przygotowanie bliższe odbywa się przy parafii w każdą
niedzielę:
- podczas Zgromadzenia Eucharystycznego
- oraz poprzez comiesięczny Sakrament pokuty i pojednania
(Pierwsze piątki).
3.
Przygotowanie bezpośrednie - to spotkania niedzielne w
salce katechetycznej.
ks. Piotr i ks. Tomasz
* * * * *
SŁOWO KSIĘDZA
BISKUPA
do kandydatów
przygotowujących się do bierzmowania i ich rodziców
UŚWIĘCAJĄCE ZADANIE KOŚCIOŁA
ZWIĄZEK BIERZMOWANIA Z WTAJEMNICZENIEM CHRZEŚCIJAŃSKIM
Obok łączności chrztu
z bierzmowaniem Kościół podkreśla także ścisły związek trzech
sakramentów inicjacji chrześcijańskiej: chrztu, bierzmowania i
Eucharystii. Szczególny nacisk położył na ten związek Sobór
Watykański II. Zalecił w „Konstytucji o Liturgii" zmianę obrzędu
bierzmowania, aby dzięki temu jasno uwydatnił się „ścisły związek tego
sakramentu z całym wtajemniczeniem chrześcijańskim" (71).
Soborowe zalecenie
zrealizował papież Paweł VI. W swej „Konstytucji Apostolskiej o
sakramencie bierzmowania" z 15. 08. 1971 r. papież uczy, że „wierni,
odrodzeni przez chrzest, zostają umocnieni przez sakrament bierzmowania
i w Eucharystii otrzymują pokarm życia wiecznego. W ten sposób przez
sakramenty chrześcijańskiego wtajemniczenia w coraz większym stopniu
osiągają skarby życia Bożego i postępują w doskonałej miłości".
Konstytucja zawiera
też biblijne uzasadnienie tej prawdy. Podkreśla się w niej, że, według
Nowego Testamentu, Duch Święty towarzyszył Chrystusowi w wypełnianiu
urzędu mesjańskiego (por. Mk l, 10; J l, 32; Łk 4, 17—21; Łk 12,
12).
Chrystus obiecał
zesłanie Ducha Świętego
(por. J 15, 26; J 14, 16; J 15, 26; Łk 24, 49; Dz l, 8). Nastąpiło to w
święto Pięćdziesiątnicy (por. Dz 2, 4—18). „Wtedy zostali ochrzczeni ci,
którzy uwierzyli w nauczanie Apostołów, i otrzymała dar Ducha Świętego (Dz
2, 38). Od tego czasu Apostołowie wypełniając wolę Chrystusa, przez
Wkładanie rąk udzielali neofitom daru Ducha Świętego, który
uzupełniał łaskę chrztu (por. Dz 8, 15—17, 19, 5 nn)... To Wkładanie rąk
w tradycji katolickiej słusznie uznaje się za początek sakramentu
bierzmowania, który uwiecznia w Kościele łaskę Zielonych Świąt.
Stąd staje się jasne
znaczenie bierzmowania dla wtajemniczenia chrześcijańskiego, przez które
wierni „jako członki żywego Chrystusa zostają wcieleni i upodobnieni do
Niego przez chrzest, bierzmowanie i Eucharystię" (DM 36).
Na chrzcie neofici
otrzymują odpuszczenie grzechów, przybranie za dzieci Boże oraz znamię
Chrystusa, przez którego zostają włączeni do Kościoła i stają się
uczestnikami kapłaństwa swojego Zbawiciela (por. l P 2,5 i 9).
Przez sakrament
bierzmowania odrodzeni na chrzcie otrzymują jako niewysłowiony Dar
samego Ducha Świętego,
który ich umacnia w szczególny sposób, a naznaczeni znamieniem tego
sakramentu „w sposób doskonalszy wiążą się z Kościołem i w ten sposób
jeszcze ściślej są zobowiązani, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do
szerzenia i bronienia, wiary słowem i uczynkiem" (KK 11).
W końcu
bierzmowanie wiąże się z Najświętszą Eucharystią, ponieważ wierni
już ochrzczeni i bierzmowani, włączają się całkowicie w Ciało Chrystusa
przez uczestnictwo w Eucharystii" (por. DK 5).(Por. tekst Konstytucji
Pawła VI).
Należy podkreślić, iż
teologiczną podstawą jedności sakramentów wtajemniczenia jest fakt, że
wszystkie one wprowadzają człowieka we właściwy sobie sposób w
tajemnicę paschalną śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Już w
sakramencie chrztu działa Duch Święty zgodnie ze słowami Jezusa
odrodzeniu z wody i Ducha Świętego. To działanie Ducha Bożego wyraża się
następnie w sakramencie bierzmowania, które Tradycja określa jako
pieczęć Ducha. Także Eucharystia dokonuje się mocą Ducha Świętego,
którego wzywamy z prośbą o przeistoczenie darów i o zjednoczenie tych
wszystkich, którzy je będą spożywali.
Wszystkie trzy
sakramenty budują Kościół,
prowadząc do pełnego uczestnictwa we wspólnocie wierzących. Są podstawą
i znakiem życia chrześcijańskiego, jako świadectwa dawanego Chrystusowi.
Zobowiązująca moc chrztu i jego ciągły wpływ trwa przez całe życie
chrześcijanina. Sakrament Eucharystii i sakrament bierzmowania stanowią
aktualizację i przypieczętowanie sakramentu chrztu oraz czynnik rozwoju
chrześcijańskiego życia, które tamten sakrament zapoczątkował.
Nowy Kodeks Prawa
Kanonicznego uwzględnił naukę soborową, dając temu wyraz także w nauce o
sakramentach. Kodeks określa sakrament bierzmowania następująco:
„Sakrament bierzmowania, który wyciska charakter i przez który
ochrzczeni, postępując na drodze chrześcijańskiego wtajemniczenia, są
ubogacani darem Ducha Świętego i doskonalej łączą się z Kościołem,
umacnia ich i ściślej zobowiązuje, by słowem i czynem byli świadkami
Chrystusa oraz szerzyli wiarę i jej broniła" (kan. 879; por. KK 11).
(z
książki „Sakrament bierzmowanie” Ks.Biskup Z.Pawłowicz)
