MAŁŻEŃSTWO
informator dla narzeczonych
Młodzi Przyjaciele!
Coraz częściej myślicie o wspólnej drodze w małżeństwie i rodzinie.
Dziękujecie Bogu za czas na-
rzeczeństwa, który utwierdził Was w przekona
niu, że Waszym powołaniem jest być poślubionym jedno dla drugiego, być
wezwanym do budowania rodziny-Kościoła domowego.
Zapewne wiecie, że zdolność kochania i bycia kochanym jest wielkim
darem Boga, Ojca wszystkich ludzi. Trzeba o ten dar prosić w modlitwie
osobistej i wspólnej.
Pragnąć sakrament małżeństwa to pragnąć całym sercem, aby sam Pan
jednoczył Was w intymnej wspólnocie życia i miłości.
Małżeństwo to pewien wybór, decyzja: oto chrześcijanie – mężczyzna i
kobieta – którzy się kochają, poślubiają się w Panu. A więc, ta decyzja
dojrzewa w wierze. Wybór Boga poprzez Wasz chrzest dokonał się dzięki
wierze innych. Natomiast wybór poprzez małżeństwo jest decyzją wyłącznie
Waszą, w szczerości wobec Boga i ludzi.
NARZECZEŃSTWO
Przez cały okres narzeczeństwa trzeba się modlić o dobre rozeznanie i
przygotowanie do spełniania przyszłych zadań w małżeństwie i rodzinie.
Jest pewien ważny szczegół decydujący o powodzeniu życiowym
dwojga. Otóż najcenniejszym prezentem weselnym jesteście dla siebie
nawzajem Wy sami; w darze dochowanej czystości. Miłość małżeńska to dar
z siebie wobec drugiej osoby. Dar ten kształtuje się w dojrzewaniu myśli
i serca, ciała i ducha. Wyraźnym znakiem dojrzałości są zaręczyny,
zawarte na kilka miesięcy przed ślubem.
Na trzy miesiące przed ślubem zgłoście się do kancelarii parafialnej
na rozmowę z Waszym duszpasterzem. On zaprosi Was i skieruje do
uczestnictwa w spotkaniach formacyjnych dla narzeczonych odbywających
się w parafii lub w dekanacie.
ROZMOWY Z DUSZPASTERZEM
Duszpasterz przeprowadzi z Wami rozmowę z okazji wypełniania
protokołu przedślubnego, omawiając problematykę prawną dotyczącą
małżeństwa katolickiego. Poprosi też o wymagane prawem dokumenty oraz o
wyrażenie zgody małżeńskiej.
Po sprawdzeniu zdolności i warunków koniecznych dla ważności zgody
małżeńskiej duszpasterz ogłosi wspólnocie parafialnej zamiar
zawarcia przez Was małżeństwa.
O ile duszpasterz stwierdzi, że ktoś z Was nie korzystał z lekcji
religii w szkole ponadpodstawowej, to powinien zobowiązać tę osobę do
uzupełnienia wiadomości religijnych poprzez katechezy uzupełniające.
Ksiądz poprosi Was o niezbędne do ślubu dokumenty.
NIEZBĘDNE DOKUMENTY
Dla Kościoła:
- aktualne świadectwo chrztu (tzn. nie starsze niż 6 miesięcy),
zawierające adnotacje o bierzmowaniu i o stanie wolnym kandydata do
małżeństwa,
- świadectwo z udziału w lekcjach religii w szkole podstawowej i
ponadpodstawowej,
- świadectwo z uczestnictwa w konferencjach dla narzeczonych w
dekanacie.
Dla skutków cywilnych:
- zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcia
małżeństwa,
- dowód osobisty.
KIEDY ZAWRZEĆ MAŁŻEŃSTWO?
Chrześcijanin żyje rytmem roku liturgicznego.
I tak, okres Adwentu i Wielkiego Postu mają charakter przygotowania i są
dla chrześcijanina czasem nawrócenia i przemiany. Z tego względu należy
wybrać inne okresy roku dla uroczystości weselnych.
Celebracja liturgii zaślubin jest najważniejszym momentem dnia
weselnego. Winna być starannie Przygotowana i uzgodniona z
duszpasterzem.
DZIEŃ ZAŚLUBIN
Sakrament małżeństwa winien być celebrowany w stanie łaski
uświęcającej. Przystąpcie do ołtarza z czystym sercem, pojednani z
Bogiem i bliźnimi, korzystając z sakramentu pokuty i pojednania. Obrzęd
zawarcia małżeństwa jest ściśle określony, ale pozwala w pewnej mierze
na Wasze w nim indywidualne zaangażowanie.
Można więc uzgodnić z
kapłanem celebrującym ślub:
- dobór przynajmniej jednego z dwóch czytań biblijnych, wybór formuły
błogosławieństwa
i modlitwy,
- propozycje kilku intencji modlitwy powszechnej, zwłaszcza za swoich
rodziców,
- możliwość złożenia daru ofiarnego na potrzeby duszpasterskie parafii.
Nowi Małżonkowie mogą przyjąć Komunię św. pod postaciami Chleba i
Wina, wyrażając w ten sposób znak pełnego uczestnictwa w Eucharystii,
która jest Ucztą Pana.
UROCZYSTOŚĆ WESELNA
Dzień zawarcia małżeństwa jest uważany przez wszystkich jako dzień
świąteczny. Dlatego przemyślcie i solidnie przygotujcie ten dzień w
najdrobniejszych szczegółach:
- uroczysty i świąteczny klimat dnia zaślubin zależy w dużej mierze od
skupienia, wrażliwości i zaangażowania wszystkich krewnych, przyjaciół i
innych weselnych gości.
- punktualność narzeczonej, narzeczonego, świadków i krewnych jest
pierwszym warunkiem szacunku dla wszystkich oraz chroni przed
nerwowością,
- strój weselny narzeczonych winien być zgodny z tradycją, winien być w
harmonii
z celebracją, którą sprawuje się w obecności Pana,
- śpiew i muzyka w liturgii głoszą chwałę Pana; w ich wyborze winno się
brać pod uwagę te wartości, które wyrażają wiarę oraz pomagają obecnym w
pełni uczestniczyć we Mszy św. Wykluczone są więc śpiewy, melodie i
soliści opowiadający o ludzkiej tylko miłości.
W Eucharystii świątecznej pierwszeństwo mają śpiewy wspólnotowe.
- fotografie, filmy, video „zapisują w kadrze” historię nowej rodziny w
jej początku; nie mogą jednak przysłonić celebrowanego misterium.
Powinna to robić jedynie jedna osoba upoważniona przez Księdza
Proboszcza na podstawie specjalnych kwalifikacji. Fotografowie i
kamerzyści są proszeni o dyskretne zachowanie się w kościele i o nie
zajmowanie miejsca w prezbiterium.
W DOMOWYM KOŚCIELE
Warto pamiętać o tym, że łatwiej wcielać w życie idee domowego
Kościoła w rodzinie, jeśli nowożeńcy od ślubu zaczną się modlić i
pielęgnować zwyczaje chrześcijańskie, chociażby w czasie wielkich świąt
roku kościelnego.
Ojciec Święty Jan Paweł II tak mówił w Łowiczu, 14.06.1999r:
Drodzy Rodzice, dobrze wiecie, że nie jest łatwo w dzisiejszych czasach
stworzyć chrześcijańskie warunki potrzebne do wychowania dzieci. Musicie
czynić wszystko, aby Bóg był obecny i czczony w waszych rodzinach. Nie
zapominajcie o Wspólnej codziennej modlitwie, zwłaszcza wieczornej; o
świętowaniu niedzieli i uczestniczeniu we Mszy świętej niedzielnej.
Jesteście dla swoich dzieci pierwszymi nauczycielami modlitwy i cnót
chrześcijańskich
i nikt was w tym nie może zastąpić. Zachowujcie religijne zwyczaje i
pielęgnujcie tradycję chrześcijańską, uczcie wasze dzieci szacunku dla
każdego człowieka. Niech waszym największym pragnieniem będzie
wychowanie młodego pokolenia w łączności z Chrystusem i Kościołem. tylko
w ten sposób dochowacie wierności waszemu powołaniu rodzicielskiemu i
potrzebom duchowym waszych dzieci...”
Byłoby to wspaniale, gdyby Wasze dzieci przychodziły na świat w
atmosferze modlitwy
i ducha chrześcijańskiego. To dzięki Waszemu autentycznemu świadectwu
życia, będzie budzić się w nich chrześcijańska świadomość i wiara.
Wprowadzanie religijnych zwyczajów nie powinno nastręczać większych
trudności, gdyż oparte są one na naszej kulturze tysiącletniej i tkwią
głęboko w duszy polskiego narodu. Będzie to przeżywanie swoistej
katechezy rodzinnej, zakorzenionej w Ewangelii. Trud, jaki włożycie w
realizowanie idei domowego Kościoła, zaowocuje w swoim czasie,
zintegruje rodzinę i nada jej chrześcijańskie oblicze.
Do takiego domu, który jawi się jako zaciszny port, zwłaszcza w
dzisiejszym, burzliwym świecie, zawsze chętnie powracać będą Wasze
dzieci.
Dążcie – Młodzi Przyjaciele – do takiego ideału, aby kiedyś wasza
rodzina była małym sanktuarium, domowym Kościołem. Jaki będzie
Kościół domowy, taki będzie parafialny, taki sam diecezjalny, a tym
samym powszechny.
(Bp. J.Wysocki).
Wyznajcie wobec świata, jak biblijny Jozue: Ja sam i mój dom służyć
chcemy Panu. (Joz 24,15).
Szczęść Boże!
Ks. Piotr
proboszcz
Zaprzyjaźnione
strony:
O. Karol Meissner OSB: mateusz.pl/okarol/
Naturalne planowanie rodziny:
http://www.npr.prolife.pl/
